HUGH CORNWELL (UK)

Datum en Tijdstip: 
9 november 2013 - 21:00
Lokatie: 
Cultuurpodium VANSLAG Borger
Organisator: 
VANSLAG

Hugh Cornwell (ex-The Stranglers), solo akoestisch in VANSLAG 

Hugh Cornwell is liedjesschrijver, zanger en gitarist. Hij is langer weg (23 jaar) dan hij bij de band speelde, maar wordt nog steeds aangeduid als ex-frontman van The Stranglers. De man bracht vorig jaar 'Totem and Taboo' uit en verzorgt zaterdag 9 november (21.00 uur) een akoestische set in poppodium Vanslag in Borger.

Hij gaat nummers spelen van alle albums die hij ooit maakte. Nieuw is dat er net een EP uit is, getiteld God is a Woman, met vier nummers van zijn laatste plaat Totem & Taboo, Golden Brown met Mariachi Mexteca en twee live nummers, opgenomen in poppodium Vera in Groningen op 1 november 2012.

Cornwell is verantwoordelijk voor meer dan twintig tophits in Engeland en daarbuiten (Golden Brown, No More Heroes) en gaf mede vorm aan een van de invloedrijkste bands in het postpunk-era. Maar sinds het uiteenvallen van The Stranglers maakte hij alweer tien soloplaten, onder meer geproduceerd door Steve Albini.

Totem & Taboo ging over heilige huisjes, maar, zo zij hij vorig jaar september in de Groninger Gezinsbode, voorafgaand aan het optreden in Vera: “Ik zou het jammer vinden als ik herinnerd zou worden als iemand die op alles aanviel. Mijn insteek is dingen bespreekbaar maken, ter discussie stellen. Dat gaat over een verscheidenheid aan onderwerpen, zeg maar dat wat in een mensenleven zoal voorbij komt. Het nummer ‘The Face’ is geïnspireerd op een feestje van Madonna, waar ik was. Geweldige party, tot ik naar het toilet wilde. Er was een rij, maar die rij bewoog niet. Dat duurde en duurde en toen zei de man achter me dat het kwam omdat ze altijd vijftien minuten voor elk persoon uit trok. Ik dacht: ik wil helemaal niet in de rij voor Madonna. Het gaat me dan niet om haar, maar over het feit dat je in de rij gaat staan voor een beroemdheid.”



Het album daarvoor, 'Hooverdam', werd vergeleken met 'New York' van Lou Reed. Ondanks dat hij zelf een naam is in de pop, auteur van een behoorlijke lijst klassiekers, stoort die vergelijking niet: “Nee, heb ik geen problemen mee. Ik hou van die muziek en Reed is een van mijn helden, dus zijn invloed is onmiskenbaar.”

Over dat hij in zee ging met Albini (Nirvana, The Pixies): “De man is een meester in het creëren van sounds. Hij vindt waar je naar op zoek bent, alleen, je moet wel weten wat je wilt. En wat ik wilde was een wat rauw geluid, waarin de sfeer van een live optreden wordt benaderd, zonder dat je het gevoel hebt bij een concert aanwezig te zijn. Dat heeft Albini uitstekend gedaan, al moest ik voortdurend vinger aan de pols houden om te voorkomen dat het uit de bocht vloog.”

Dat Cornwell zowel oud als nieuw werk speelt zijn twee redenen: “De mensen verwachten het toch. Ik zou het liefst alleen Hugh Cornwell-songs spelen, maar dat zou een beetje raar zijn. Anderzijds: het is ook leuk, alleen al door de line-up. Ik heb lange tijd vooral dingen gedaan die anders waren, maar The Stranglers hoort bij mij: ook dat zijn mijn liedjes.”

Artikel van Herman Sandman, De Ter Apeler Courant, 5-11-13 

 

Signups closed for this Evenement