ROD PICOTT presenteert zijn nieuwe cd 'Fortune'.

We verheugen ons op de komst van Rod en op zijn nieuwe cd ‘Fortune’. Het word zijn vierde optreden bij Roots on the Road.

In 2008, 2011 en 2013 stond hij op het ROTR podium, tijd om weer te gaan genieten van zijn doorleefde zangstem en efficiënt gitaarspel.

Klikken. Fortune, zijn nieuwste cd     

Recensie Real Roots Cafe - 5 oktober 2015: Rod Picott, Fortune - Huub Thomassen /

Rod Picott, FortuneOngeveer 15 jaar geleden: mensen uit zijn eigen omgeving raden hem sterk af muzikant te worden. Te weinig talent als liedjesschrijver en zanger. Blijf maar gewoon werken als trucker of in de bouw, zo luidt het ongevraagde advies aan Rod Picott. Hij op zijn beurt: weet je wat, ik ga verhuizen naar Nashville, Tennessee, vastbesloten als nooit tevoren zijn droom waar te gaan maken. Anno 2000 strijkt hij neer in dé stad van de country. In 2001verschijnt zijn eerste album Tiger Tom Dixons Blues en nemen Fred Eaglesmith en Ray Wylie Hubbard liedjes van hem op. Een lekker voortvarend begin, dat hij weet te vervolgen met een serie prima albums, waaronder de duetplaat Sew Your Heart With Wires uit 2009, met zijn toenmalige geliefde Amanda Shires. Met het recente Fortune is hij intussen aan zijn achtste plaat toe. Zonder twijfel zijn persoonlijkste en boeiendste. Zelfonderzoek van relaties en empathie voor hen die het noodlot treft, vormen de onderwerpen van de fraai uitgewerkte, metaforische teksten. Hoewel zijn muzikaal vertrouwde stramien van rustige, sobere ‘man met akoestische gitaar’ liedjes, in afwisseling met temporijke alt. countryrockers ook nu aanwezig is, klinken de twaalf uitstekende liedjes op Fortune – mede door wat blues invloeden – uiteenlopender, intiemer, donkerder en bovenal bezielder. De combinatie van zijn doorleefde stemgeluid (ondanks of dankzij vermeend tekort aan zangtechniek, prachtig schor en melancholisch) en de ontspannen, hartveroverende begeleiding van gitarist Will Kimbrough, drummer Neilsson Hubbard en akoestisch bassist Lex Price, zorgt voor subtiel dynamische en sfeerrijke accenten in de akoestische- en elektrische arrangementen. Een bijzonder talentvolle, fijnbesnaarde songschrijver, met een gevoelige stem. Dát is hoe Rod Picott zich manifesteert. Al 15 jaar lang. (Welding Records)

-------------------------

De nu in Nashville woonachtige singer-songwriter Rod Picott hing 15 jaar geleden voorgoed zijn stukadoors gereedschap aan de wilgen en hing daarvoor in de plaats zijn gitaar om. Voor die tijd speelde hij zijn liedjes voornamelijk in privé setting veelal tezamen met zijn jeugdvriend Slaid Cleaves. Met zijn debuut album Tiger Tom Dixon’s Blues (2001) introduceerde hij zichzelf als singer/songwriter. Hij begon te bouwen aan een indrukwekkend muzikaal oeuvre met liedjes over de mensen om hem heen, de arbeidersklasse en over hun wel en wee. Op Fortune, zijn achtste album, ligt de focus van zijn songs wat minder op wat hij om zich heen ziet, maar meer kijkende naar zijn eigen gevoelens. Dit album werd in slechts anderhalve week tijd opgenomen om zoveel mogelijk dicht bij de ruwe authentieke sound te komen van Picott's live shows.

“I wanted to make a record where we captured performances, as opposed to imitating performances. Technology makes it so easy to do an imitation of what your best performance would sound like, but that's not a real performance. That's just what you would want yourself to sound like. I didn't want to do that. For better or worse, Fortune is what I actually sound like.”

Muzikanten zoals Slaid Cleaves, Ray Wylie Hubbard en Fred Eaglesmith namen al eens songs van hem op en kunnen dit beamen, want artiesten die voornamelijk in hun eentje optreden moeten vertrouwen op hun stem en een akoestische gitaar en ook alleen daarmee in staat zijn om om indruk te maken. Ondanks dat was Rod toch in staat om een klein bandje samen te stellen voor dit album met Will Kimbrough (Steve Earle, Guy Clark) op de elektrische gitaar, producer Neilson Hubbard deed double duty en speelde ook alle drums en Lex Price speelde de bas.

“A lot of these songs explore a sense of chance, of what might happen with your life. ‘Jeremiah’ is the story of a soldier who doesn’t come home from Iraq, ‘Uncle John’ is a wry look at family dysfunction, and ‘Alicia’ is a naked telling of a romantic break. There's a sense of luck, and how things might unfold for someone. I thought that calling it Fortune would put a positive spin on that idea of chance and circumstance. It helps wrap up the feeling that runs through the record.”

Fortune

De in Nashville woonachtige singer-songwriter Rod Picott pende zijn songs over "heartache, hope, fear and faith" zoals hij het zelf omschrijft. Picott had er altijd al patent op om te schrijven over de meer donkere kant van levenservaringen. Dat wil echter niet zeggen dat we hier te maken hebben met een heel album vol melancholische liefdes liedjes. Sommige songs zijn juist heel opzwepend en spannend met bijvoorbeeld een dreigende banjo of een dikke gitaarsolo of zoals op Untill I'm Satisfied met catchy ritmes die je wat doen denken aan Tom Waits. Fortune. De titeltrack kan ook behoorlijk rocken en heeft een beetje een 70's rock feel. Het speelse Drunken Barbers Hand schreef hij met zijn oude jeugdvriend Slaid Cleaves. Jeremiah, is weer een hele persoonlijke track en verhaalt over het leed van adoptiezusjes over de dood van hun broer die omkwam als soldaat in Irak. Uncle John over een fictieve oom waar we d'r allemaal wel eentje van hebben of die nu Wim of Kees of John heet. Het is die oom waarvan je hoopt dat die verschijnt op de familie reünie omdat er dan altijd wel iets geks gebeurt. Untill I'm Satisfied is ook een speels nummer dat ontstond nadat Rod veel naar Howlin Wolf had geluisterd. Natuurlijk is de gruizige stem van Rod totaal anders dan die van Wolf maar je ziet in de intensiteit van het liedje wel wat van die invloeden terug. Op Fortune kunnen we naast Picott ook een fraaie cast aan andere top muzikanten begroeten, zo horen we o.a. Will Kimbrough (Steve Earle, Guy Clark) op de elektrische gitaar, Lex Price op de bass, en producer Nelson Hubbard op drums. Picott klinkt op Fortune buitengewoon geïnspireerd en de songs kunnen zich meten zo niet overtreffen met zijn beste werk ooit. (Sandra Zuidema, Lucky Dice Music mailorder Nieuwsbrief 31 juli 2015)

“Over 12 tracks, Fortune takes a look at the effects of chance and circumstance on a soldier ("Jeremiah"), a family ("Uncle John") and love ("Alicia"). One of the album's standouts is "Spare Change," a sparse, reflective meditation that explores how life is made up of tiny puzzle pieces. They're insignificant on their own, but when put together, something huge and beautiful comes into view.” Chris Parton, Rolling Stone july 2015

Signups closed for this Evenement