Sarah MacDougall uit Vancouver probeert de typische Americana-sound te verzoenen met Scandinavisch klinkende folkmuziek. Verbazend hoeft dat niet te zijn als je weet dat ze eigenlijk Zweedse roots heeft in Malmö en als een echte troubadour heen en weer reist tussen beide landen om er haar liedjes voor het lokale publiek te komen zingen. Haar typische kenmerk als zangeres is dat ze elk liedje met volle overgave en passie zingt, of het nu om een vrolijke meezinger gaat of over een intiem liefdesliedjes in Emmylou Harris-stijl.
Die overtuiging hoor je in elk nummer terug. MacDougall is een heuse songsmid in de gunstigste zin van het woord, een beeldhouwster bijna. Ze houdt niet van half werk, elk arrangement is meerdere malen doorkneed, haar teksten zijn zorgvuldig bijgeslepen (‘We were vikings in the woods / We had ships in our eyes’), maar tegelijkertijd propt ze haar songs nooit vol met een overdaad aan instrumenten of koortjes. Dat maakt dat haar werk behalve afgewogen en doordacht ook spontaan en eerlijk klinken. Sarah MacDougall heeft een recht naar het hart mikkende stem met een tremelo die elke break-up song tot de geschikte soundtrack maakt voor een wanhoopsdaad. Gelukkig zijn die break-up songs beperkt en wisselt ze die af met wat meer uptemponummers zoals de bleugrass-swinger en meezinger ‘Cry Wolf’ of zoals ‘Crow’s Lament’ waarmee er wat vreugde en pret in het rond wordt gestrooid.
Op Sarah’s nieuwste album ‘The Greatest Ones Alive’ klinken de eerste vier zinnen als een geloofsbelijdenis: ‘Some people put their lives into a dream / I put my life into a song / I believed like believers believe / In the song, in the song, in the song’. Iemand die de moed en de vastberadenheid opbrengt om een nummer twintig keer te herschrijven en uiteindelijk veertien uur aan een stuk doorwerkt tot het eindresultaat klopt (titeltrack The Greatest Ones Alive, met elegante achtergrondzang van Po’ Girls Awna Teixeira), moet wel in de kracht van songs geloven.
In haar nieuwe thuisland speelt en zingt Sarah regelmatig mee in een groepje dat zich (te) bescheiden ‘The Heroes’ noemt. Ook werkt ze veel samen met de ons bekende Gordie Tentrees en tourt ze regelmatig met hem in Canada, Amerika en Alaska. Bij Kimmie Rhodes staat ze regelmatig in het voorprogramma.
Sarah MacDougall wordt op uitstekende wijze begeleid door Tim Tweedale en Juno-winning Bob Hamilton (Undertakin'Daddies). Tim is een begenadigd muzikant die Weisenborn en pedal-steel soms zo hartverscheurend bespeeld dat je maar met moeite het einde van die song haalt zonder je zakdoek te moeten gebruiken. Hem kennen we ook van de Canadese akoestische top rootsformatie Headwater (9 december ROTR @ ’t Keerpunt).