Recensie De krenten uit de Pop; Ook op haar vierde album doet de Nieuw-Zeelandse muzikante Aldous Harding continu dingen die je niet verwacht, maar betovert ze ook tien tracks lang met songs die de fantasie genadeloos prikkelen. Aldous Harding brak aan het eind van 2014 door met een sensationeel goed debuutalbum, waarop ze vooral aansloot bij de Amerikaanse psychedelische folk uit de jaren 60 en 70. Op de twee albums die volgden verlegde ze haar muzikale koers en koos ze voor een wat voller en veelzijdiger geluid. Ook voor het deze week verschenen Warm Chris heeft Aldous Harding weer een beroep gedaan op de Britse producer John Parish, die het album heeft voorzien van een mooi en gevarieerd geluid. Aldous Harding voegt minstens even gevarieerde vocalen toe. Niet iedereen is gecharmeerd van haar stem, maar ik vind het ook dit keer indrukwekkend hoe ze er in slaagt om steeds weer totaal anders maar altijd interessant te klinken. Lezen en luisteren