Een voorwaarde voor het maken van goede americana lijkt voor mannelijke zangers inmiddels het hebben van een baard. Denk maar eens aan William Fitzsimmons, aan Josh T Pearson, aan Cam Penner of aan Israel Nash Gripka. Trouwens, ook in menig band binnen dit genre is een flink behaarde kin te vinden. Wellicht was dat de reden voor Feffrey Foucault om ook maar een baard te laten staan. Of het nu wetenschappelijk onderzoek of gezond verstand is waarmee je dit causale verband (terecht) van tafel veegt, in het geval van “Horse Latitudes’ klopt het wel: het staat vol met goede, verfijnde Americana.